Co mnie boli i że niby duży?

Zaczął się styczeń na dobre a to znaczy, że ja na dobre już tkwię w 6 miesiącu ciąży. Trochę się różni od piątego. W piątym czasem tylko krew z nosa mi leciała (ale nie tak żeby ciurkiem!), poza tym żadnych uciążliwych dolegliwości. Teraz jestem level wyżej. Zaczęły się koszmary nocne. Nie sny a bóle pleców i problemy ze znalezieniem sobie wygodnej pozycji. Ta na plecach i prawym boku wywołuje u mnie wyrzuty sumienia, no bo przecież uciskam ważną żyłę i krew gorzej krąży natomiast leżąc na lewym boku czuje, jakbym miała tam już odleżyny. Nie pomaga mi nawet poduszka-rogal. Poza tym na boczkach i zadku wyprodukowałam już extra warstewkę tłuszczyku, która też mi dokucza w spaniu. Na szczęście plecy bolą tylko po przebudzeniu, w trakcie dnia już nie.

Brzuch jest już dorodny. Potwierdziło to wiele osób m. in. pani w sklepie z bielizną gdzie kupowałam kolejny, większy niż zwykle stanik (75E!). Zobaczywszy mnie w przebieralni powiedziała "aaaaa widzę, że to już końcówka ciąży....." - No nie! To dopiero połowa! - odburknęłam.
Jacek zaczął do mnie mówić "brzuchatka".
W szkole rodzenia (o niej napiszę kiedy indziej) wsród wszystkich uczestniczek mam najpóźniejszy termin porodu, ale mój brzuch na pewno nie jest najmniejszy. Powiedziałabym nawet, że jest w pierwszej trójce największych.
Skusiłam się tez już na usługi pedicure u kosmetyczki bo jest mi ciężko dostać się do własnych stóp.
Mimo tego wszystkiego w Lidlu nadal nikt nie ustępuję mi miejsca w kolejce ;)