Była ciemna strona macierzyństwa

Przyznam się - było ciężko. Te pierwsze tygodnie macierzyństwa trochę mnie przerosły. Niby wiedziałam, że będę wiecznie niewyspana, że nie będę miała czasu na zrobienie czegokolwiek wkoło siebie i że będę zamknięta w 4 ścianach ale nie wiedziałam to tak dosłownie jest! Co innego przeżywać to na własnej skórze a co innego tylko słyszeć od kogoś. Czasem pod prysznic udawało mi się pójść dopiero o 16 a bywało i tak, że nawet wcale. Gdy Eryk drzemał miałam do wyboru ogarnąć dom i pranie, popracować dla szefa, ugotować sobie coś do jedzenia albo też zdrzemnąć. I zazwyczaj nie udawało się zrobić nawet jednej rzeczy w pełni.  Dziś już śmiało mogę napisać, że opieka nam moją Żabolinką jest dla mnie łatwiejsza (bo wiele rzeczy się już nauczyłam) oraz nie wywołuję mojej irytacji. Złapałam się nawet na tym, że nie mogę się już doczekać kiedy Eryk się obudzi abym mogła podziwiać te jego śmieszne minki.
 Raz w tygodniu pomaga mi moja mama, która gdy tylko przyjeżdża to przejmuję pałeczkę w domu - gotuje obiad (i nie pyta wciąż "Gdzie masz łyżki? W której szufladzie jest mąkę?"), gdy Młody zakwęka to go utuli, umyję podłogę a mi proponuję w tym czasie drzemkę. Równocześnie niczego mi nie narzuca odnośnie wychowania dziecka. Mam mamę - skarb :)
Mama Jacka również pomaga. Gdy się u nas zjawia ma zawsze ze sobą duże zapasy jedzenia i to najwyższej jakości zrobione przez nią ze składników m.in. hodowanych na jej działce.
Tato za to kąpie naszego Brzdąca a on to bardzo lubi.  Wkłada sobie paluszki całe w pianie do buzi i smakuję. Tata ma też oryginalne pomysły na uspokojenie Malca np. włączenie elektrycznej szczoteczki do zębów przy przewijaniu pieluchy. Eryk uspokaja się w mgnieniu oka.