Syn się (u)rodzi, moc truchleje !!!

Z poznaniem płci mieliśmy poczekać ale Jacek bardzo się zniecierpliwił. Przyznaję, że mnie też ciekawość zaczęła zżerać bo wciąż nie wiedziałam czy do dziecinnego pokoju rozglądać mam się za tapetą w marynarskie pasy czy kolorowe grochy  i czy mogę kupować sukienki w kwiatki czy raczej ogrodniczki w żaglówki.

Nie miałam preferencji co do płci naszego dziecka. Wiem, że w życiu chciałabym urodzić i dziewczynkę i chłopca a które będzie pierwsze to nie ważne. Chłopca musimy mieć kiedyś koniecznie bo ktoś musi przedłużyć ród Jacka. Dla mnie, jako miłośnika genealogii, to szczególnie ważne, nawet ważniejsze niż dla niego. On jest jedynakiem, ma baaaardzo rzadkie nazwisko a większość męskich członków rodziny o tym nazwisku mieszka w Szwecji i się nie rozmnaża. W Jacku wiec nadzieja na to aby jego nazwisko miało kontynuację w Polsce.

Jeszczeniemąż odrobinkę liczył, że będzie dziewczyna. Chyba boi się, że z chłopcem mogą być większe problemy wychowawcze (tak jak to było z nim). Na dziewczynkę liczy również bardzo mama Jacka - sama chciała mieć dziewczynkę ale urodził jej się tylko urwis J.

A poniżej wyniki ankiety, którą przeprowadziłam wśród dostępnych znajomych i rodziny. Pytanie brzmiało:  Zgadnij kotku, co mam w środku?

 

Jak widać powyżej więkoszość stawiała na męskiego potomka. 

Na USG było widać wyraźnie kto jest w środku i dr nie musiał nam tłumaczyć. Widzieliśmy małą  armatę! Będzie syn :) Rodzina dowiedziała się o tym przy stole wigilijnym. Entuzjazmu nie było widać ale kto by się tym przejmował. Dla mnie słowo "syn" nabrało wyjątkowego znaczenia :)