Szwecja przywitała nas zaskakująco ciepłą pogodą jak na kraj skandynawski. Nasz mały Wiking zauroczył wszystkich wujków i ciotki. W ciągu dnia był bardzo grzeczny, nie szarpał choinki, nie dobierał się przedwcześnie do prezentów i nie zrzucał bombek ;) Nie bał się też nikogo mimo, że większość z osób widział pierwszy raz na oczy. Nie płakał, no chyba, że przy zmianie pieluchy.
W czasie Wigilii siedział razem z nami przy stole aż 3 godziny i nawet nie zamruczał, że mu źle. Próbował troszkę potraw wigilijnych (wg tradycji szwedzkiej, trochę polskiej, trochę czeskiej), potem bawił się grzecznie w krzesełku lub na kolanach taty przyglądając co dorośli robią przy stole. A tu działy się ciekawe rzeczy. Losowanie fantów-prezentów (nie było tradycyjnych prezentów) i przeróżne gry :) Nie było polityki i zbędnego marudzenia.
Największą atrakcją dla Eryka, jak sądzę, były odwiedziny Mikołaja. Wujek Marek przebrał się za niego specjalnie dla naszego Syna. Nie ukrywam, że mnie ta chwila wzruszyła - Eryś na kolanach brodatego Świętego przyglądający mu się uważnie i oczy wszystkich skierowanie na niego, czekające na reakcję.
W Szwecji byliśmy kilka dni. Czas płynął na biesiadowaniu, spacerowaniu i jeszcze raz biesiadowaniu. Dana - Pani domu, raczyła nas wciąż to nowymi daniami a ja się dziwiłam kiedy Ona to wszystko ma czas ugotować.
Eryś wędrował z rąk do rąk. Szczególnie chyba polubił go wujek Waldek, z zachowania którego wnioskuję, że chciałby bardzo mieć już swojego wnuka. Eryś relaksował się bardzo dobrze w ramionach cioci Dany, która jak zauważyłam nie tylko dobrze gotuje ale ma też niesamowite podejście do dzieci. Za to dziadek Zygmunt i wujek Marek byli od rozrywki. Dziadek Zygmunt "oprowadzał" Eryka po domu i pokazywał mu np. jak działa kran. A broda wujka Marka to było coś co intrygowała Młodego za każdym razem gdy ten brał go na ręce.
Za to w nocy...no cóż...nie ma dzieci idealnych - Eryk budził się z płaczem bardzo często. Biegałam do niego wciąż, tuliłam i usypiałam na powrót - tak jak to robię w domu.
To były bardzo udane święta i pewnie nie prędko spotkamy się ponownie w takim składzie a szkoda bo tak właśnie powinny wyglądać rodzinne święta.
2 komentarze:
Piękne święta, nasze wyglądały bardzo podobnie, też rąk do podawania sobie Zosi i noszenia i zabawiania nie brakło. Ja za to zaskoczyłam się faktem, że Zoska w nowym turystycznym łóżeczku, nowym miejscu z nowymi odgłosami spała tak samo dobrze jak w domu, przestałam bać się z nią gdziekolwiek jezdzic no i dodatkowo oswoiłyśmy łóżeczko turystyczne które chcę aby już na stałe używane było w domu. Młoda zaczęła się podciągać do stania, i jakoś obawiam się drewnianych szczebelków w łóżeczku. Buziaki dla Was kochani i aby nowy rok spełnił wszystkie wasze oczekiwania i marzenia
Mnie zaskoczył brak śniegu w Szwecji, bo to że Eryk podbija serce każdego było do przewidzenia :)
Prześlij komentarz